Cel działania:
Cele główne:
- rozwijanie audiacji, czyli myślenia muzycznego, jako zdolności do operowania materiałem słuchowym pochodzącym z percepcji, wyobraźni i pamięci;
- zapewnienie dzieciom takiego zakresu muzycznych doświadczeń, przeżyć i kompetencji, które pozwolą na rozbudzenie ich muzycznej wrażliwości i zainteresowań oraz rozwinięcie wrodzonych predyspozycji muzycznych.

Cele szczegółowe:
- słuchanie materiału muzycznego zróżnicowanego tonalnie i rytmicznie;
- pobudzenie audiacji poprzez prezentację różnych sposobów zastosowania słuchanych brzmień;
- gromadzenie muzycznego słownika słuchowego, będącego podstawą rozwoju słownika śpiewanego;
- rozwijanie zdolności muzycznych przez gromadzenie słownika wykonawczego;
- wywołanie u dziecka jakichkolwiek reakcji - mimicznych, ruchowych czy głosowych;
- rozwijanie audiacji wstępnej poprzez wprowadzenie w inkulturację muzyczną, imitację i asymilację;
- realizacja stadiów: - absorbcji, reakcji przypadkowych i reakcji celowych.

Szczegółowy opis działania:

Proponowana innowacja jest oparta na Gordonowskiej Teorii Uczenia się Muzyki rozumianej jako rozwój audiacji. W myśl tej teorii proces uczenia się muzyki ma charakter sekwencyjny, polegający na przechodzeniu od najniższego do coraz wyższego poziomu. Program obejmuje wprowadzenie w inkulturację muzyczną, a następnie imitację i asymilację. Zamiast narzucać wiadomości czy umiejętności, ukazuje się jedynie kulturę muzyczną i stwarza najlepsze warunki do jej wchłaniania.

Treści programowe innowacji obejmują dwa zakresy:

- zakres I - rozwój umiejętności muzycznych poprzez: słuchanie, odtwarzanie w połączeniu z ruchem, tworzenie;

- zakres II - kształtowania wyobrażeń muzycznych w obrębie - dźwięku, rytmu, brzmienia.

Na zajęciach dzieci osłuchiwały się z melodiami prezentowanymi w różnych tonalnościach oraz różnych metrach, odtwarzanymi głównie głosem przez nauczyciela. Wykorzystywano też różne pomoce mające na celu urozmaicenie zabawy i pobudzenie aktywności dzieci.

Efekty działania:
Miesiące październik i czerwiec przeznaczono na badanie dzieci standaryzowanym testem - zabawą AUDIE, skonstruowanym przez Edwina E. Gordona. Odpowiedzi były zapisywane w odpowiednich arkuszach. Badanie odbywało się dwukrotnie z każdym dzieckiem gdyż test AUDIE zawiera dwie zabawy: melodyczną i rytmiczną. Druga zabawa następowała w odstępie co najmniej jednego dnia. Przebadano wszystkie dzieci z grupy.
Z uzyskanych danych wynika, że zarówno uzdolnienia melodyczne, jak i rytmiczne są znacznie wyższe po drugim badaniu.
Z analizy danych uzyskanych w zakresie melodycznym wynika, że dzieci prezentujące na początku roku poziom średni, rozwinęły swoje uzdolnienia i osiągnęły w kolejnym teście poziom wysoki. Część dzieci o małych uzdolnieniach osiągnęła w kolejnym teście poziom średni, natomiast kilkoro dzieci osiągnęło zbliżone wyniki w obu testach, pozostając tym samym na jednym poziomie. Podobne wyniki uzyskano w zakresie rytmu.

Informacje dodatkowe:
Dzieci na początku zajęć wprowadzane były w inkulturację muzyczną poprzez słuchanie i gromadzenie dźwięków muzycznych, następnie poruszanie się i odpowiadanie nieadekwatnie do muzycznych dźwięków środowiska, czy próby odnoszenia ruchu i paplaniny do muzycznych dźwięków środowiska. Po zakończonych zajęciach dzieci prezentują etap imitacji.
Po pierwsze - rozpoznają, że ruchy i paplanina nie pasują do słyszanej muzyki (pozbywanie się egocentryzmu).
Po drugie - większość dzieci naśladuje dźwięki muzyczne z pewną dokładnością; melodie, motywy tonalne i rytmiczne (przełamywanie kodu). Część dzieci wykazuje etap asymilacji poprzez samoobserwację i dążenie do koordynacji śpiewania i recytowania z oddychaniem i ruchem.
Wszystkie dzieci chętnie uczestniczyły w zajęciach - śpiewały melodie, powtarzały motywy melodyczne, rytmizowały i poruszały się przy muzyce. Szczególnie wiele radości przysparzały dzieciom wszelkiego rodzaju zabawy rytmiczne ze zróżnicowanym natężeniem.