Cel działania:
- zapobieganie i obniżenie poziomu agresji u dzieci;
- kształtowanie oczekiwanych zachowań prospołecznych;
- nawiązywanie pozytywnych kontaktów z kolegami.



Szczegółowy opis działania:

W ramach programu dzieci uczestniczyły w zabawach i ćwiczeniach, w których nie ma zwycięstwa i przegranej, rozwijały swoje sprawności manualne poprzez wykonywanie prac plastycznych. Poznały także nową technikę – technikę tworzenia mandali, która daje odprężenie i wyciszenie organizmu.  Poniżej  przedstawiam róże przykłady zabaw, które zostały zreailizowane podczas programu.

 

Dostrzeganie agresywnych uczuć i ich wyrażanie

Zabawa 1: Mowa ciała

Dzieci siedzą w kole lub przy stoliku, każde dziecko otrzymuje karteczkę, na której  narysowany został jakiś stan emocjonalny – wystraszony, obrażony, wściekły, wesoły, smutny – który musi pokazać.  Po każdej demonstracji dzieci próbują odgadnąć, jakie uczucie miało zostać wyrażone.  Po zakończeniu zabawy nastąpiła dyskusja na temat: Po czym można rozpoznać różne stany emocjonalne? Jakie uczucia są łatwiejsze do pokazania? Jakie uczucia są wyrażane w podobny sposób, jak ich nie pomylić?

Zabawa 2: Malowanie uczuć

Dzieci malują uczucia: wściekłość, zdenerwowanie, strach, bezradność, przerażenie, itp. Następnie, kto chciał  opowiadał, objaśniał swój obrazek. Na zakończenie odbyła się  rozmowa, w jaki sposób ten obrazek można zmienić na pozytywny.  Trzeba spróbować ze „strachu” zrobić „pewność siebie” poprzez np. dodanie innych kolorów, zmianę kształtów, itp. 

 

Rozumienie siebie samych i innych ludzi

Zabawa 1: Znajomość charakterów

 Wszyscy otrzymują kartkę papieru, na której są narysowane kontury człowieka. Do tego szkicu każde z dzieci dorysowuje to, co uważa za najbardziej charakterystyczne u siebie samego, np.

- usta, jeśli jest szczególnie często uśmiechnięte;

- serce, jeżeli jest osobą wrażliwą;

- pięści, jeśli jest osobą skorą do bicia;

- i tak dalej…

 

Opanowanie złości i agresji, a także ich przezwyciężanie

Zabawa 1: Start rakiety

 Dzieci np.:

- bębnią palcami po blacie stołu, najpierw cicho i powoli, potem coraz szybciej i głośniej;

- uderzają płaskimi dłońmi o stół albo klaszczą, również z natężającą się głośnością i we wzrastającym tempie;

- tupią nogami zaczynając cicho i powoli, a potem coraz głośniej i szybciej;

- cicho naśladują brzęczenie owadów przechodząc do głośnego wrzasku;

- wstają gwałtownie ze swoich miejsc, wyrzucają z bardzo głośnym wrzaskiem ramiona do góry;

- powoli siadają na swoich miejscach, naśladują brzęczenie owadów, które stopniowo zanika, aż wszystko ucichnie.

Zabawa 2: Nadepnąć na odcisk

Dzieci dobierają się parami i chwytają się za ręce. Pomiędzy nimi leży na podłodze kartka z gazety „odcisk”. Każde dziecko próbuje teraz przeciągnąć swojego partnera na swoją stronę tak, aby musiał nadepnąć na odcisk.

Zabawa 3: Plecy o plecy

 Dzieci tworzą dwa szeregi i chwytają się pod ręce. Oba rzędy odwracają się do siebie plecami i próbują odepchnąć przeciwników. Nie może przy tym dojść do rozerwania któregoś z szeregów.

Zabawa ta może być przeprowadzana w rozmaicie zestawionych rzędach.

Zakończenie – rozmowa, dyskusja.

Jak łatwiej działać skutecznie, samodzielnie czy zespołowo?

 

Nawiązywanie kontaktów i współpracy

Zabawa 1: Budowle

Dzieci dzielimy na zespoły liczące od 6 do 8 uczestników. Na sygnał prowadzącego, każdy zespół wykonuje określone zadanie tworząc z siebie różne „budowle”. Polecamy np.:

- Zbudujcie dom!

- Zbudujcie mur!

- Zbudujcie pojazd!

- itp.

W tym ćwiczeniu, przy identycznych poleceniach, można wprowadzać zmiany w składzie zespołów.

Zakończenie – dyskusja.

Co łatwiej osiągnąć poprzez wspólne działanie?

Czy dzieci mogą się wspólnie bronić?

Zabawa 2: Grupowy obrazek

Dzieci malują obrazek na podany temat. Na sygnał, każde dziecko przekazuje kartkę sąsiadowi, aby ten dorysował swój element. Kończymy, gdy kartki wracają do właścicieli.

Medytacja plastyczna- mandala

Rozdanie przez nauczyciela rysunków mandali dla dzieci celem pokolorowania ich kredkami woskowymi lub ołówkowymi. Mandale kolorowane są przy dźwiękach muzyki relaksacyjnej.

Efekty działania:
W ramach realizacji programu dzieci posiadły umiejętność rozpoznawania dobra od zła, rozwiązywania różnych konfliktów. Rozpoznają elementy wyzwalające złość i agresję. Okazują wzajemną życzliwość, integrują się z grupą i podporządkowują się regułom panującym w grupie.