Cel działania:
Cele ogólne:
- rozwijanie zainteresowań wychowanek poezją oraz poezją śpiewaną;
- przygotowanie do świadomego uczestnictwa w kulturze, obcowania z poezją oraz poezją śpiewaną;
- kształtowanie wrażliwości estetycznej;
- udział w życiu kulturalnym placówki;
- rozwijanie zainteresowań czytelniczych i muzycznych;
- wyrównywanie dysproporcji rozwojowych;
- tworzenie scenariuszy do inscenizacji poetyckich;
- doskonalenie umiejętności w zakresie techniki mówienia, dykcji, interpretacji fonicznej i znaczeniowej tekstu.

Cele szczegółowe:
- zaznajomienie wychowanek z twórczością wybitnych poetów, bardów;
- kształtowanie umiejętności posługiwania się językiem ojczystym;
- kontrolowanie własnej wymowy, korygowanie wad, doskonalenie dykcji;
- doskonalenie pamięci;
- wzmacnianie poczucia własnej wartości;
- rozwijanie uzdolnień recytatorskich;
- kształtowanie poczucia odpowiedzialności i dyscypliny, a także samodzielności, wytrwałości i rzetelności;
- eliminowanie nieśmiałości.

Szczegółowy opis działania:

Cykl zajęć edukacyjno-wychowawczych "Poezja oknem dla duszy” był realizowany w internacie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego im. Janusza Korczaka w Toruniu w roku szkolnym 2011/2012. W zajęciach brały udział  dziewczęta w wieku od 13 do 23 lat  z niepełnosprawnością umysłową w stopniu lekkim. Była to propozycja innego, ciekawego sposobu na przeprowadzanie zajęć grupowych. Dziewczęta miały okazję brać udział w lekcjach bibliotecznych, samodzielnie zapoznawać się z ofertą biblioteki, wybierać interesujące je utwory poetyckie. Dzięki pracy z tekstem zdobywały umiejętność analizowania treści utworu, rozwijały pamięć logiczną i wyobraźnię twórczą, wzbogacały czynny słownik poprzez powtarzanie słów i zwrotów. Kształciły wyrazistą mowę w toku naśladowania odtwarzanych treści oraz umiejętność naśladowania stanów uczuciowych podmiotu lirycznego: radości, smutku, strachu. Kontakt z poezją, recytacja, słuchanie utworów poezji śpiewanej sprawiły, że wychowanki zaczęły dbać o poprawne wysławianie się, stały się bardziej otwarte i pewne swoich możliwości.

Scenariusze zajęć opracowane przez wychowawcę podążały za zainteresowaniami wychowanek, uwzględniały ich wybory poetyckie. Dzięki takiemu podejściu dziewczęta były motywowane do refleksji nad własnymi upodobaniami, analizowały zarówno twórczość poetycką jak i własne stany emocjonalne. Dzielenie się osobistymi przemyśleniami i przeżyciami było elementem terapeutycznym, dzięki któremu dziewczęta stawały się bardziej świadome siebie, swoich problemów i swoich talentów. Podczas recytacji utworów uczyły się rozpoznawania i pokazywania emocji w sposób czytelny dla odbiorcy.

Zajęcia, podczas których była prezentowana poezja śpiewana cieszyły się również ogromnym zainteresowaniem. Odbywały się pod tytułem "Wędrówka po krainie łagodności”. Połączone zostały z elementami relaksacyjnymi i miały charakter wyciszający. Dziewczęta miały okazję odkryć swoją romantyczną naturę, przekonać się, że podoba im się twórczość, która nie jest popularna wśród współczesnej młodzieży. Twórczość  niosąca w sobie przesłanie, chwytająca za serce, dająca możliwość przeżywania słowa śpiewanego.

Przygotowały występ artystyczny z okazji "Dnia Rodziny"- święta obchodzonego w naszym ośrodku od wielu lat. Dostarczyły swoim rodzicom wielu niezapomnianych wzruszeń.

Obcowanie z poezją sprawiło, że niektóre z wychowanek zaczęły pisać własne wiersze. Poprzez osobistą twórczość nauczyły się określać  uczucia a także rozładowywać negatywne emocje. Wychowanki, dotąd nieśmiałe, zgodziły się wziąć udział w V Przeglądzie Talentów Integracji i wystąpić z recytacją własnych utworów.

Poezja okazała się oknem, poprzez które moje wychowanki zobaczyły świat piękny, świat odważny i odnalazły w nim swoje miejsce.

 

Osobista twórczość wychowanek:

(wybrane utwory zamieszczone za zgodą autorów)

 

Dla MAMY

Jest pustka w sercu,

Która bardzo boli,

Bo Ciebie Mamo nie ma przy mnie.

Jesteś już w niebie

Czy jest tam Ci dobrze?

Pustka jest dla mnie…

Na tym świecie

Tyle cierpienia

Ty się nie męczysz,

Już dobrze…

Tylko

Mamo chcę choć jeszcze raz

Usłyszeć Twój kochany głos…

(M. Dudzińska)

 

Miłość?

Miłość jest piękna,

Miłość jest szalona gdy ludzie

Umieją żyć w szczęściu.

A szczęście?

Ulotny ptak,

którego skrzydła

Mnie otulają

Tu i teraz…

Czy naprawdę?

Kochasz mnie?

Spójrz mi w oczy

Powiedz tak

Lub

Nie.

(N. Gąsiecka)

 

Życie

Życie uczy nas żyć

Jak kochać i śnić

Jak cieszyć się tym co

Osiągamy.

Jak godzić z tym

Co tracimy.

Młodzi śnimy i śnimy

A gdy się obudzimy

Życie uczy nas

Żyć, śnić, kochać,

Żyć

(N. Gąsiecka)

Efekty działania:
- twórcze uczestnictwo w życiu internackim i społecznym;
- zaspokojenie potrzeby uznania i poczucia własnej wartości;
- wyrażanie w sposób werbalny i niewerbalny różnorodnych emocji;
- rozumienie pojęć związanych z poezją i wprowadzenie ich do czynnego słownictwa;
- kontrolowanie własnej wymowy i posługiwanie się poprawną polszczyzną;
- znajomość wybranych utworów poetyckich;
- integracja grupy.

Osoby / instytucje współpracujące i zakres współpracy:
- Biblioteka Publiczna, Książnica Kopernikańska Filia nr 11;
- Społeczność ośrodka;
- Rodzice wychowanków;
- Zespół Szkół nr 19, im. Synów Pułków w Bydgoszczy.

Informacje dodatkowe:
Zainteresowanie wychowanek i efekty przeprowadzonego cyklu zajęć spowodowały, że opracowałam i wdrażam program o takim samym tytule. Zachęcam wychowawców do wykorzystywania utworów poetyckich w pracy z młodzieżą z niepełnosprawnością intelektualną. Przekraczają oni swoje możliwości, wzruszają wrażliwością i potrzebą takiej właśnie ekspresji.