13 czerwca 2017 r. w Sali Senatu  Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy z inicjatywy  Kujawsko-Pomorskiego Kuratora Oświaty – Pana Marka Gralika oraz JM Rektora prof. dr hab. inż. Tomasza Topolińskiego Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego i Akademii Innowacyjnej Edukacji   odbyło się pierwsze z cyklu „Projekt Progres” regionalne seminarium „Tutoring szkolny i akademicki  innowacyjnym narzędziem rozwoju osobistego”.

W seminarium udział wzięli wizytatorzy Kuratorium Oświaty w Bydgoszczy,  kadra dydaktyczna  UTP, doradcy metodyczni oraz dyrektorzy  i nauczyciele placówek oświatowych  województwa kujawsko-pomorskiego.

W trakcie seminarium dr Beata Karpińska-Musiał z Uniwersytetu Gdańskiego przedstawiła  założenia tutoringu i dobre praktyki tutoringu akademickiego, Bartosz Fingas Kierownik Programowy Collegium Wratislaviense przedstawił zebranym dobre praktyki tutoringu szkolnego oraz przykładowe narzędzie tutorskie pracy z  tuti.

Uczestnicy seminarium dowiedzili się, że tutoring to niezwykła metoda dydaktyczna, szczególnie skuteczna jeśli chodzi o rozwijanie potencjału uczniów i studentów oraz motywowanie ich do samodzielnej pracy. Polega ona na regularnych spotkaniach z uczniem/studentem (tutorialach), w ramach których podopieczni samodzielnie przygotowują eseje (lub inne zadania), które są następnie omawiane z tutorem. Ta forma pracy niesie satysfakcję zarówno podopiecznym, jak i korzystającemu z niej nauczycielowi. Tutor (z łaciny – opiekun) to ktoś, kto potrafi pokierować rozwojem ucznia lub studenta, trafnie rozpoznać potencjał człowieka, z którym pracuje, wspólnie wyznaczyć ścieżkę rozwoju naukowego, osobistego i społecznego, uważnie podchodzić do wyników jego prac, zmotywować do długotrwałej współpracy i znajdować w niej obopólną radość. Tutor daje to, czego zwykle nie mogą zapewnić masowe systemy edukacji: uważność na konkretnego podopiecznego i możliwość dostosowania ścieżki edukacyjnej do jego specyficznej sytuacji. Tutoring może być także znakomitą metodą do prowadzenia seminariów oraz sposobem przygotowywania młodej kadry naukowej, a w kontekście szkolnym - metodą rozwijającą talenty i zainteresowania uczniów, pomagającą odnaleźć im swoją ścieżkę rozwoju osobistego i edukacyjnego.

Tutoring to coś więcej niż przekazanie i weryfikacja wiedzy. Tutor potrafi pójść krok dalej: uczyć samodzielnego myślenia, budowania opinii opartych na wiedzy i publicznej ich obrony. Tutoriale (indywidualne spotkania tutora z podpiecznym) są często wydarzeniami, w których dzieje się prawdziwa edukacja. To czas smakowania zdobytej wiedzy, niespiesznych poszukiwań, snucia refleksji, odnajdywania połączeń między ideami i faktami, szukania praktycznych zastosowań naukowych odkryć. W czasach pośpiechu i edukacji, która gubi swój sens, to prawdziwa oaza i ratunek dla studenta, nauczyciela, dla uczelni. Mocną stroną tutoringu jest również jego dydaktyczna skuteczność i długotrwałość efektów. W metodzie tutorskiej spotyka się akademicki etos (poszukiwanie prawdy, wspólnota mistrza i ucznia) z naukową skutecznością.

źródło: Collegium Wratislaviense