Barbara Bauman-Bielawska

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 1

w Bydgoszczy

Symultaniczno-Sekwencyjna Nauki Czytania (S-SNCz)

Autorką metody jest prof. zw. dr hab. Jagoda Cieszyńska

(Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie).

Teoretyczne podstawy metody Symultaniczno-Sekwencyjnej Nauki Czytania oparte są na wynikach współczesnych badań neuropsychologicznych i neurobiologicznych, określających funkcje prawej (symultanicznej) i lewej (sekwencyjnej) półkuli mózgowej oraz rolę spoidła wielkiego i struktury isthmus w przesyłaniu informacji pomiędzy półkulami. Metoda ta skupia się na stymulacjach kształtujących funkcje lewej półkuli mózgu jako dominującej w przetwarzaniu języka, z jednoczesnym uwzględnieniem w początkowych etapach przetwarzania prawopółkulowego (symultanicznego).  Ważne  założenie metody opiera się na badaniach  neurofizjologicznych, potwierdzających, że sylaba, a nie fonem, jest  najmniejszą jednostką percepcyjną (D. W. Masaro, Psychological aspects of spech perception, [w:] M. A. Grensbacher (red) Handbook of Psycholinguistics, San Diego, 1994).

Wprowadzanie kolejnych etapów czytania, jest  powtórzeniem sekwencji rozwoju mowy dziecka (od samogłosek, sylab, przez wyrażenia dźwiękonaśladowcze, do wyrazów i zdań). Utrwalanie umiejętności czytania polega na  naśladowaniu trzech etapów nabywania systemu językowego: powtarzania – rozumienia – nazywania.

Etapy  Symultaniczno-Sekwencyjnej Nauki Czytania:

Pierwsze teksty pojawiają się od momentu poznania przez dziecko takiej liczby sylab i wyrazów odczytywanych globalnie, która umożliwi zbudowanie prostych zdań.

Podczas nauki czytania dziecko poznaje  WIELKIE LITERY DRUKOWANE, zapisane czcionką bez ozdobników.

Przygotowanie do opanowania umiejętności czytania obejmuje ćwiczenia: analizy i syntezy wzrokowej, spostrzegania słuchowego, umiejętności językowych, operacji myślowych, sprawności motorycznej, pamięci.

Stymulacja opóźnionego rozwoju mowy (ORM) obejmuje ćwiczenia: analizy i syntezy wzrokowej, spostrzegania słuchowego, Symultaniczno-Sekwencyjnej Nauki Czytania , operacji myślowych, sprawności motorycznej, pamięci.

Wszystkie te ćwiczenia powinny uwzględniać materiał tematyczny i atematyczny (abstrakcyjny). Zajęcia ogólnorozwojowe pełnią zawsze funkcje przerwy oddzielającej zajęcia poświęcone nauce odczytywania sylab, wyrazów i zdań prowadzących do nabywania przez dziecko systemu językowego.

Literatura:

Cieszyńska J., 2001, Nauka czytania krok po kroku. Jak przeciwdziałać dysleksji?, Kraków.

Cieszyńska J., 2003, Metody wywoływania głosek, Kraków.

Cieszyńska J.,2006, Kocham uczyć czytać. Poradnik dla rodziców i nauczycieli, Kraków.

Cieszyńska J., Korendo M., 2006, Wczesna interwencja terapeutyczna, Kraków.

Cieszyńska J. (red.), 2010, Nowe podejście w diagnozie i terapii logopedycznej – metoda krakowska, Kraków.

Cieszyńska J., Korendo M., Bala A.,2011, Kocham szkołę. Przewodnik nauczyciela, Kraków.

Korendo M., 2013, Językowa interpretacja świata w wypowiedziach osób z zespołem Aspergera, Kraków.

Cieszyńska-Rożek J., 2013,  Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci. Z perspektywy fenomenologii, neurobiologii oraz językoznawstwa, Kraków.

WYDAWNICTWA z pomocami do pracy z zastosowaniem metody S-SNCz:

Konferencje Logopedyczne – Kraków;

WIR - Kraków;

ARSON – Kraków;

Wydawnictwo Edukacyjne - Kraków;